Er 3D fallið nú þegar

Já Sæll. Langt síðan ég hef bloggað.
Ég valdi mér greinina "Has 3D already failed" fyrir þetta heimaverkefni vegna þess að ég hef aldrei myndað mér fullnægjandi skoðun á þrívíddartækni bíómynda sem ríður nú feitum hesti hélt ég að minnsta kosti áður en ég las þessa. Ég las hana því  með það að sjónarmiði að hún gæti ef til vill hjálpað mér að mynda mér skoðun á þessu máli.

• Höfundar greinarinnar nota stórmyndina Avatar frá síðasta ári til þess að miða við sem verður að teljast eðlilegt því að þrívvartæknin í henni og útkoman er ansi mögnuð. Avatar, sem James Cameron gerði, halaði inn peningum og þótti stórkostleg í alla staði þó svo að mér persónulega hafi reyndar fundist söguþráðurinn í henni frekar barnalegur og ófrumlegur. En þó er 3D ekki alveg fullkomið.
• Mörg krítík á 3D í þessari grein fangaði athygli mína og snemma er rætt um galla og í raun er aðallega einblínt á galla þrívíddartækninnar en eins og ég sagði þá er snemma talað um feikilegan kostnað í kringum 3D en það gefur auga leið að 3D tæknin er digital tækni þannig að kvikmyndahús eru tilneytt til að uppfæra tækni sína yfir í stafræna ef þeir vilja hafa möguleika á að sýna 3D myndir.en eins og sagt er frá í greininni þá er u.þ.b. 5 sinnum dýrara að kaupa stafrænan búnað í stað sýningarvélar fyrir venjulega 35 mm filmu.
• Annað sem vakti einnig athygli hjá mér var umfjöllunin um 3D gleraugun en í bíóhúsum á íslandi eru gleraugu frá RealD notuð og þykja þau frekar ómerkileg meðal 3D spekinga skv. greininni. Einnig er fjallað um kostnað áhorfandans á að fara á 3D mynd í bíó en hann er meiri á 3D heldur en 2D myndir þó svo að nákvæmlega eins sýningarvél sé í gangi í hvoru skipti fyrir sig. Þetta þykir mér mjög athugavert auk þess vegna eins sem minnst er á í greininni og það er hvort þessi aukakostnaður, bæði miðaverð og gleraugnakostnaður, hafi einhver áhrif á það hvort fólk vilji yfirleitt sækja kvikmyndahús í jafn miklum mæli og þar með séu 3D myndirnar að reisa sinn eigin gálga.
• Annað sem var mjög áhugavert var tilvitnun sem höfundar áttu í grein eftir Roger Ebert sem hefur sama og ekkert gaman að 3D tækninni: "Ask yourself this question: Have you ever watched a 2D movie and wished it were in 3D" og viti menn ég spurði sjálfan mig þessarar spurningar og þá uppgötvaði ég um leið hver skoðun mín í raun og veru væri á 3D tækni kvikmynda.
• 1. Þegar ég hugsa til baka til mynda sem ég hef séð í gegnum tíðina þá dettur mér enginn í hug í fljótu bragði sem ég vildi óska að hefði nú verið í 3D því það hefði gert meira fyrir myndina.
• 2. Þegar hugsa til þess hvort ég hefði viljað sjá einhverja 3D mynd í 2D þá koma strax upp í hugann myndir eins og Toy Story 3D. Af hverju í ósköpunum þurfti ein af þessum myndum sem maður hefur alist upp með að vera 3D. Fyrsta mögulega ástæða sem mér kemur upp í hugann er peningagræðgi.
• En hvað veit ég. Kvikmyndasagan segir okkur að bíómyndir og form þeirra og útlit er stöðugt að þróast eins og þegar hljóðið kom... þá fussuðu nú einhverjir og einnig þegar Liturinn kom. Ekki var það neitt svakalega ódýrt að fá eina Technicolor myndavél leigða ásamt öllu meðfylgjandi en viti menn allar myndir erum með hljóði og í lit í dag og af hverju gæti ekki verið að þær yrðu allar í 3D innan kannski 20 ára.